مقدمه: از مسایلی که دانشجویان پزشکی و مسوولین آموزش با ان روبرو هستند، اهمیت دروس علوم پایه در فهم دروس بالینی و ارزیابی وضعیت تحصیلی دانشجو در مقاطع بعد از علوم پایه است. هدف ما در این پژوهش بررسی همبستگی بین امتحان جامع علوم پایه (CBSE) وامتحان جامع پیش کاورزی (CPIE) و تعیین اعتبار پیشگویی CBSE برای CPIE است.روشها: مطالعه مقطعی بر روی 103 دانشجوی پزشکی از سه ورودی مختلف و شامل 52 مذکر و 51 مونث انجام شد. جهت مقایسه میانگین CBSE و CPIE درد و جنس از ازمون Tمستقل و جهت بررسی ارتباط نمره CBSE با  CPIEو تعیین اعتبار پیشگوییCBSE  برای CPIE از همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی ساده استفاده شد.یافته ها: میانگین CBSE در جنس مذکر 71/16±71/122و مونث 82/14±70/119و میانگین CPIE در جنس مذکر 45/13±73/118و مونث 81/16±21/118بود، که دو شاخص مذکور بین دو جنس تفاوت معنی داری نداشتند. ضریب همبستگی بین این دو شاخص در کل دانشجویان 598/0واعتبار پیشگویی CBSE برای CPIEبرابر 358/0بود. ضریب همبستگی و اعتبار پیشگویی در جنس مذکر بترتیب 513/0و 263/0 و در مونث بترتیب 696/0و 485/0 بود.نتیجه: نتایج این مطالعه نشان داد که همبستگی معنی داری بین CBSE و CPIE وجود دارد و ازمون CBSE ابزار معتبری برای شناسایی دانشجویانی است که در معرض شکست یا موفقیت در امتحان CPIE قرار دارند و با اگاهی از نمره CBSE میتوان تا حدودی نمره CPIE را پیشگویی کرد. ضریب همبستگی و اعتبار پیشگویی در جنس مذکر بیشتر از مونث است. میانگین نمرات مذکوردر دو جنس با هم اختلاف معنی داری ندارند. 

یکی از ارکان ضروری و اجتناب ناپذیر بهبود کیفیت نظام آموزشی به ویژه در دانشگاه ها، ارزیابی مداوم و مستمر وضعیت روند تحصیلی دانشجویان در مقاطع مختلف آموزشی می باشد. دوره آموزشی علوم پایه پزشکی پیش زمینه پیشرفت تحصیلی و فهم دقیق مطالب دوره های بعدی پزشکی عمومی می باشد. دانشجوی پزشکی با استفاده از اطلاعات کسب شده در این دوره به حل مشکلات بالینی و تصمیم بالینی می پردازد. بنابراین به منظور شناسائی عوامل موثر در موفقیت دانشجویان در امتحان جامع علوم پایه دانشگاه علوم پزشکی لرستان مطالعه کنونی انجام گردید.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی - تحلیلی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان پزشکی ورودی سال های 1380 تا 1383 شرکت کننده در آزمون جامع علوم پایه پزشکی بود. روش نمونه گیری به صورت سرشماری و تعداد نمونه ها 102 نفر بوده است. ابزار گردآوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه مجزا است. اعتبار علمی پرسشنامه با استفاده از نظرات اعضای هیات علمی و اعتماد علمی پرسشنامه از طریق آزمون مجدد تعیین گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در این مطالعه علاوه بر روش های آمار توصیفی جهت تحلیل اطلاعات از آزمون ANOVA، آزمون t مستقل و رگرسیون خطی استفاده شده است.یافته ها: نتایج نشان داد که عوامل موثر بر نتیجه آزمون جامع علوم پایه در دروس مختلف به ترتیب زیر بوده اند: حجم سرفصل واحد درسی، نمره پایان ترم هر درس، نحوه آمادگی جهت آزمون، میزان اختصاص وقت جهت آمادگی برای آزمون، اهمیت تدریس واحد درسی در مقطع علوم پایه، کیفیت تدریس مدرس، میزان علاقمندی به واحد درسی، میزان اهمیت واحد درسی در امتحان جامع و سر انجام نحوه استفاده مدرس از وسایل سمعی و بصری و آزمایشگاهی.بحث و نتیجه گیری: به منظور پیشرفت آموزش پزشکی و ایجاد تحول لازم در آن و با توجه به نقش مهم و اساسی دروس علوم پایه در پرورش شایستگی های پزشکان آینده، ایجاد گام های اصلاحی در آموزش پزشکی ضروری به نظر می رسد.

مقدمه. امتحان جامع علوم پایه که اولین آزمون سراسری دانشجویان پزشکی بعد از شروع تحصیل می باشد، می تواند تا حد زیادی توانایی های آنان را در گذراندن دوره ارزیابی کند. تجربه نشان داده است دانشجویانی که در امتحان ناموفق هستند در دوره های بعدی با مشکل مواجه خواهند بود. هدف از این تحقیق، تعیین نقش عوامل آموزشی - دموگرافیک بر نتیجه نمرات امتحان جامع علوم پایه پزشکی بود.روش ها. در یک مطالعه توصیفی تحلیلی، کلیه شرکت کنندگان امتحان جامع اسفند ماه 1377 که 73 نفر بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. نمرات کلیه دروس دوره، نمره امتحان جامع و برخی از متغیرهای اجتماعی دموگرافیک از پرونده آموزشی آنان استخراج گردید و با آمار توصیفی و استنباطی توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و خطر نسبی مردودی در امتحان جامع مشخص گردید.نتایج. تعداد مردودین امتحان 20 نفر و خطر نسبی مردودی در امتحان جامع برای دانشجویان ضعیف در درس بافت شناسی 32/10 و معنی دار بود. این نسبت برای درس ایمنی شناسی 55/4 و بهداشت3، 11/4 و معنی دار بود. خطر نسبی مردودی برای ساکنین خوابگاه 2/7، سهمیه غیر مناطق 4/3 و افرادی که دوره علوم پایه را در بیش از 5 نیم سال گذرانیده بودند،1/3 و معنی دار بود. مدل رگرسیون نیز نشان داد که دروس میکروب شناسی، فیزیولوژی2، بافت شناسی، جنین شناسی و سهمیه همبستگی مستقیم و درس روانشناسی همبستگی معکوس با نمره امتحان جامع دارند.بحث. متغیرهای سهمیه، استفاده از خوابگاه و طول دوره علوم پایه از متغیرهای مرتبط با نمره یا نتیجه امتحان جامع هستند. متغیرهای فیزیولوژی2، میکروب شناسی، بافت شناسی و سهمیه، با توجه به خطر نسبی بزرگ و معنی دار و ضریب رگرسیون بزرگ جزو مهمترین متغیرهایی هستند که با نمره یا نتیجه امتحان جامع بیشترین ارتباط را دارند.

مقدمه. یکی از ویژگیهای مهم هر آزمونی، اعتبار پیش بینی آن است یعنی اینکه یک آزمون تا چه اندازه معیار مهمتر و یا آزمون دیگری را در آینده بیش بینی کند. این بررسی به منظور تعیین اعتبار بیش بینی امتحان جامع علوم پایه در موفقیت دانشجویان پزشکی در دوره فیزیوپاتولوژی و بالینی انجام گرفت.روشها. افراد مورد مطالعه دانشجویان پزشکی ورودی سال 1373 دانشگاه علوم پزشکی گیلان بودند که یکبار در امتحان جامع علوم پایه شرکت کرده و قبول شده بودند. اطلاعات مورد نیاز شامل متغیرهای دمگرافیک و میانگین نمرات امتحان جامع علوم پایه، دوره فیزیوپاتولوژی و آزمون جامع پیش کارورزی از پرونده های دانشجویان استخراج و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: افراد مورد مطالعه شامل 55 نفر پسر و 38 نفر دختر بودند که 81 نفر (87%) از طریق سهمیه مناطق و 12 نفر (13%) از طریق سهمیه های دیگر پذیرفته شده بودند. ضریب همبستگی بین آزمون جامع علوم پایه، معدل دوره فیزیوپاتولوژی 49/0 بود (P=0.0001) که کمتر از ضریب همبستگی بین این آزمون و امتحان جامع پیش کارورزی 65/0 (P=0.0001) بوده است. در آزمون رگرسیون ضریب تشخیص (R2) بین آزمون جامع علوم پایه و معدل فیزیوپاتولوژی 24/ 0 (P=0.00001) و بین همان آزمون و امتحان جامع پیش کارورزی 42/0 (P=0.0001) بدست آمد.نتیجه: نتایج این بررسی نشان می دهد که امتحان جامع علوم پایه اعتبار بیش بینی معنی دار نسبتا بالایی را در عملکرد دانشجویان در امتحان جامع پیش کارورزی داشته است و آزمون مناسبی برای غربالگری دانشجویان برای ورود به دوره های بعدی می باشد.

مقدمه: برای پیش گیری از شکست دانشجویان در امتحان جامع علوم پایه، شناسایی و کنترل عوامل خطرآفرین ضروری است. در همین راستا مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر نتایج امتحان جامع علوم پایه در دانش آموختگان رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد.روش کار: در این مطالعه مقطعی کلیه دانش آموختگان از سال 1365 تا پایان سال 1382 (305 نفر) که مندرجات پرونده آن ها در ارتباط با نتیجه امتحان جامع علوم پایه کامل بود، وارد شدند. داده ها به وسیله پرسش نامه ای حاوی اطلاعات آموزشی، دموگرافیک و نتیجه امتحان جامع جمع آوری شد. به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 16 شیوع عدم موفقیت محاسبه و برای تحلیل عوامل خطر احتمالی از آزمون کای مربع، آزمون دقیق فیشر، آزمون تی مستقل، رگرسیون لجستیک، نسبت شانس خام و تطبیق یافته و تحلیل رگرسیون چند متغیره خطی از نوع گام به گام استفاده شد.یافته ها: میزان عدم موفقیت در امتحان جامع علوم پایه 4.6 درصد بود. نتایج آزمون های تک متغیره نشان داد میهمانی در سایر دانشگاه ها، تاخیر در گذراندن دوره علوم پایه، پایین بودن معدل دیپلم و علوم پایه، سن بالا در زمان ورود به دانشگاه، و استفاده از سهمیه های خاص، احتمال شکست در این امتحان را افزایش می دهد. در این ارتباط فقط تاثیر معدل علوم پایه از طریق رگرسیون لجستیک چندمتغیره از نظر آماری معنادار بود. بر اساس رگرسیون خطی چندمتغیره نیز مهم ترین عامل موثر در برآورد نمره امتحان، معدل علوم پایه بود (R2=0.55).بحث و نتیجه گیری: جهت کنترل عوامل خطر بروز شکست در امتحان جامع علوم پایه، حمایت از دانشجویان آسیب پذیر و تدوین برنامه های آماده سازی برای این گروه ضروری است.

زمینه و هدف: ارزیابی مستمر مقاطع تحصیلی به خصوص در دانشگاه های علوم پزشکی، از اهمیت بسزایی برخوردار است. یکی از مهم ترین آزمون ها که می تواند نشان دهنده پیشرفت تحصیلی دانشجویان باشد، آزمون جامع علوم پایه پزشکی است. مطالعه حاضر به منظور ارزیابی نتایج آزمون جامع علوم پایه در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان صورت گرفته است.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی است که در سال 1393 انجام گردید. جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان پزشکی ورودی سال های 1383 لغایت 1388 شرکت کننده در آزمون های جامع علوم پایه بود. اطلاعات موردنیاز به روش سرشماری و با استفاده از پرونده های الکترونیکی و یا پوشه های مربوط به نتایج آزمون جامع و چک لیست جمع آوری گردید. داده های جمع آوری شده با کمک نرم افزار آماری SPSS نسخه 15 مورد تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و از مدل رگرسیون خطی چندگانه استفاده گردید. سطح معنی داری در آزمون ها 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: در طول 6 سال مورد بررسی، 199 دانشجوی پزشکی در آزمون های جامعه علوم پایه شرکت کرده بودند. بیشترین میانگین نمره امتحان جامع مربوط به ورودی سال 1383 (129.71±20.63) بوده است و دانشجویان کم سن (کمتر یا مساوی 20 سال)، دختر، با طول دوره علوم پایه 2.5 سال و دانشجویان با تعداد ورودی کمتر از 40 نفر به ترتیب با مقادیر p=0.029، p=0.036، p=0.0017 و p=0.001 در امتحان جامع عملکرد مطلوب تری داشتند.نتیجه گیری: با توجه به میانگین نمره کسب شده توسط دانشجویان پزشکی و مقایسه آن با سایر دانشگاه ها بر لزوم تقویت هر چه بیشتر بنیه علمی دانشجویان در این زمینه تاکید می گردد.

سابقه و هدف: نتایج ارزشیابی استادان یکی از عوامل مهم در تصمیم گیری های پرسنلی در دانشگاه است. نظر به بحث فراوان در این زمینه و از آن جا که ارزشیابی استادان به منزله بررسی فعالیت های آموزشی آن ها و از سوی دیگر رتبه دانشگاه ها در امتحان جامع علوم پایه دربرگیرنده موفقیت آموزشی دانشگاه ها است، این بررسی به منظور تعیین همبستگی بین رتبه امتحان جامع علوم پایه در دروس مختلف با ارزشیابی استادان گروه های آموزشی علوم پایه در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه طی سال های 82-1370 انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. از یک برگه اطلاعاتی که شامل متغیرهای سال های امتحان علوم پایه، نمره و رتبه دروس مختلف در امتحان، جنس، سن و معدل کل دانشجویان، حد نصاب قبولی، نمره کل امتحان علوم پایه و نمره ارزشیابی استادان در دروس مختلف بود، برای ثبت داده ها استفاده شد. برای تکمیل برگه های مذکور از بایگانی های امور فارغ التحصیلان، خدمات ماشینی و واحد ارزشیابی مرکز توسعه اداره آموزش دانشگاه استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از میانگین و درصد میانگین، ضریب همبستگی اسپیرمن و پیرسون استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه اطلاعات کامل 11 دوره ارزشیابی استادان و 13 دوره نتایج امتحان جامع علوم پایه بررسی شد. درس فیزیولوژی در ارزشیابی استادان دارای همبستگی مثبت (P<0.03) و درس بهداشت دارای همبستگی منفی (P<0.01) طی سال های 82-1370 بود. درصد مجردها، درصد زنان، تعداد ترم های مشروطی و واحدهای افتاده، طی سال های مذکور افزایش و سن دانشجویان و معدل کل آن ها کاهش داشته است. بین مجردبودن دانشجویان و مونث بودن آن ها با نمره امتحان علوم پایه همبستگی مثبت وجود داشت (P<0.002). بین تعداد ترم های مشروطی و واحدهای افتاده همبستگی منفی وجود داشت (P<0.02). بین نمره ارزشیابی استادان در کل دروس و رتبه امتحان علوم پایه همبستگی معنا دار آماری وجود نداشت.بحث: با توجه به عدم ارتباط بین ارزشیابی استادان و رتبه امتحان علوم پایه در این بررسی، توصیه می گردد که از روش های دیگر ارزشیابی استادان نیز استفاده شود.